Wędzidełko języka to miękki twór, który łączy dolną powierzchnię języka z dnem jamy ustnej. Czasem mówię dzieciom, że jest to ta „struna” pod językiem, którą widzimy podczas unoszenia języka ku górze.
Gdy wędzidełko jest skrócone, osoba nie może wykonywać prawidłowych ruchów (język jest „uwiązany” do dna jamy ustnej). U maluszka można zaobserwować to w czasie np. płaczu, gdy boki języka uniesione są prawidłowo ku górze, a środkowa część i czubek wyglądają, jakby były ciągnięte w dół. Pojawić się może na czubku tzw. „serduszko” – wcięcie. Czasem przyczep wędzidełka znajduje się nieco dalej, na środkowej lub tylnej części języka (i wówczas nie tworzy się wcięcie), ale wtedy również uniemożliwione jest wykonanie prawidłowych ruchów.
W efekcie pojawić się mogą problemy w ssaniu (np. mała efektywność pobierania pokarmu, męczliwość przy jedzeniu, problemy w prawidłowym przystawieniu dziecka, wypadanie piersi z buzi, ból u mamy, poranione brodawki sutkowe lub ich zmieniony kształt po karmieniu, wyciekanie pokarmu kącikiem ust), wady zgryzu, wady wymowy (najczęściej wymowa międzyzębowa, lambdacyzm, sygmatyzm, rotacyzm), nadmierne ślinienie się i choroby przyzębia.
Im szybciej dostrzeże się nieprawidłowości, tym szybciej można pomóc dziecku. Im młodsze dziecko, tym zabieg przecięcia wędzidełka jest łatwiejszy i przynosi lepsze rezultaty. Musimy pamiętać, że codzienna praca języka noworodka, a potem niemowlęcia i małego dziecka, jest niejako gimnastyką, treningiem – przygotowaniem do mówienia. Przy nieprawidłowych warunkach anatomicznych, dziecko nie będzie miało możliwości dobrze wybrzmiewać głosek.
Sama procedura przecięcia wędzidełka wygląda różnie – w zależności od budowy wędzidełka. Najczęściej jest to zabieg bezpieczny, dość szybki, mało inwazyjny, w znieczuleniu miejscowym. Jeśli potrzebna jest bardziej skomplikowana procedura, lekarz wyjaśnia jej przebieg i odpowiada na wszystkie pytania Rodzica. Czasem bywa też tak, że wędzidełko jest na tyle wrośnięte, że jeden zabieg nie wystarcza. Po przecięciu dziecko może być od razu przystawione do piersi, a język uczy się pracować w nowych warunkach.
Logopeda jest specjalistą od wstępnej oceny wędzidełek podjęzykowych, ale sam zabieg wykonuje chirurg dziecięcy, stomatolog lub laryngolog. W przypadku decydowania się na przecięcie, ważna jest opieka logopedy, który pokaże odpowiednie ćwiczenia (wykonujemy je jeszcze przed zabiegiem i po nim). Celem jest uniknięcie zbliznowacenia i zrostu wędzidełka oraz wypracowanie prawidłowej pozycji spoczynkowej języka, a także jego ruchów.
I jeszcze jedno na koniec, ulubione zdanie jednej pani profesor – „Wędzidełko to nie guma od majtek, nie rozciągnie się!”
Będzie mi miło, jeśli pokażecie ten wpis innym osobom – rodzicom lub przyszłym rodzicom, którzy mogą spotkać się z tym problemem.
Comments are closed.