Przed Wami trzeci wpis z serii stomatologiczno-logopedycznej we współpracy z Stomatologia Rodzinna Bulik-Dent. Dziś kilka słów o próchnicy butelkowej.
Próchnica butelkowa to szczególny rodzaj próchnicy kwitnącej występującej u niemowląt i małych dzieci. Nazywana też bywa próchnicą wczesnego okresu dzieciństwa (early childhood caries).
Jedną z przyczyn jej powstania jest pozwalanie dziecku na zasypianie z butelką w buzi, która zawiera słodką herbatkę lub mleko. Próchnica ta obejmuje głownie zęby przednie szczęki, nieleczona stopniowo obejmuje kolejne sąsiadujące zęby. W efekcie końcowym chorobą objęte zostają zęby boczne – trzonowe mleczne górne i dolne. Wolnymi od próchnicy pozostają zęby przednie żuchwy, ponieważ omywane są stale przez przepływającą ślinę oraz położony jest tam język.
Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia próchnicy butelkowej to:
• popijanie słodkich herbatek z kubka niekapka lub butelki przez cały dzień
• ssanie smoczka przez kilka godzin
• podjadanie słodkich przekąsek w ciągu dnia
• zasypianie z butelką ze słodkim mlekiem na noc, gdy znacznie zmniejsza się przepływ śliny, jej ilość oraz możliwości buforowe.
Przedłużające się ssanie z butelki to też jeden z czynników ryzyka pojawienia się problemów z wykształceniem się prawidłowego, dojrzałego połykania. Przytrzymywany przez smoczek język nie może bowiem prawidłowo się spionizować i pozostaje ułożony w sposób horyzontalny pomiędzy dziąsłami.
Podczas czynności pokarmowych dziecko odkrywa, doświadcza i uczy się pewnych układów, pozycji i ruchów, które następnie wykorzystuje w artykulacji. Długie karmienie z butelki znacznie utrudnia ten proces.
Zakończenie procesu zmiany sposobu połykania następuje około 3 r. ż. i wiąże się z uformowaniem uzębienia mlecznego. Dlatego logopedom tak bardzo zależy, by rodzice dbali o ząbki mleczne swoich pociech, podawali dzieciom wodę w kubeczkach otwartych i od najmłodszych lat uczyli prawidłowych nawyków.
